کار جدیدم آغاز شد و معاش یک ماه خود را نیز دریافت کرده بودم. برنامه‌های ترتیب و تنظیم کردم تا در سال‌نو باید طبق برنامه پیش می‌رفتم. ولی عذاب الهی به نام کرونا همه چیز را متوقف ساخت! می‌گویند《بعد از هر تاریکی، روشنی می‌آید》اما این حرف را هم نباید فراموش کرد که بعد از هر روشنی نیز تاریکی خواهد آمد!
همیشه زمانی‌که به یک موفقیت میرسم یا بهتر است بگویم روزی‌که خوشحال می‌باشم، از فردایی همان روز نیز در حراس استم؛ این‌که در عقبِ این روز خوب خدای نکرده غم بزرگ نباشد. اتفاقا همان‌طور هم میشود و فردا آن روز یک مشکل گری‌بان گیرم می‌گردد.
از طرف دیگر این دانشگاه‌ام بی‌حد (شُم) شده است. یکی از رویا هایم اتمام دانشگاه است، اما هر باری که قصد رسیدن به این رویایی خود را می‌داشته باشم، حتما یک مشکلی برایم پیش می‌آید؛ سال‌های قبل ضعف اقتصاد، فشار کاری، نبود وقت کافی و اکنون که همه چیز درست است، این کرونایی لعنتی مانع شده است!
این روزها خیلی نا اُمید استم. چون هر طرف که می‌بینم بجز نا اُمیدی هیچ حسِ دیگری پیدا کرده نمی‌توانم. در شرایطِ فعلی؛ اوضاع اقتصادی و ی کشورم در بحران قرار دارد و هیچ‌کسی نمی‌داند که سرنوشت کشور فردا در دست کی خواهد اُفتاد. آیا باز هم طالبان آمده و یک کشور عقب زده و دوران وحشت را تشکیل خواهند داد، یا جنگ میان اقوام (پشتون و تاجک) افغانستان باعث نابودی کشورم خواهد شد.
از سوی دیگر آمدن ویروس کرونا و از بین رفتن میلیون‌ها انسان در جهان! برایم درد آور است. هر روز تعداد مبتلا شدگان به این ویروس در کشور ما نیز بیش‌تر میشود و این برایم از همه نگران کننده‌تر است! البته این ویروس درسِ به من آموخت.
زمانی تولد شدم که افغانستان استقلال خود را گرفته و خیلی هم پیش‌رفت کرده است. هیچ‌گاهی قیودات، قرنطین و زندانی نبودیم و اصلا معنی آزادی را نمی‌دانستم! این‌که حسِ کسانی‌که مستقل و افرادی‌که زندانی هستند چی است؟ اما این روزها که در خانه قرنطین استم به خوبی این دو حس را فهمیدیم. آدم زمانِ نمی‌تواند؛ راحت قدم بزند، پارک برود، با دوستان میله کند، با خانواده خانه اقارب برود و . چقدر سخت و نفس‌گیر است!
از خداوند پاک می‌خواهم و آرزو دارم که این ویروس را هر چه زودتر نیست و نابود کند. همین‌قدر که همه ما رنج/غم را تحمل کردیم کفایت می‌کند. همه می‌فهمیدیم وقتی تو (الله) بخواهی عذاب خود را بالای بنده‌گانت نازل کنی؛ هیچ قدرت، ثروت و نیرویی نمی‌تواند مقابل‌اش ایستادگی کند. پس لطفا خداوند پاک از این بیش‌تر ما را در عذاب خود گرفتار نکن و به برکت آمدن ماه مبارک رمضان، این ویروس را نیست و نابود بساز.
ویروس ,یک ,نیز ,هم ,روز ,عذاب ,این ویروس ,خود را ,میشود و ,عذاب خود ,که همه
درباره این سایت